In Nederland schieten de brouwerijen vandaag de dag als paddestoelen uit de grond. De interesse in ambachtelijk bier stijgt als nooit tevoren en dus is het geen verrassing dat we in dit kleine landje een recordaantal brouwerijen hebben. Vrijmibro zoekt iedere week uit wat hen beweegt en waar hun liefde voor bier vandaan komt. Vandaag: Jan Dommisse van Brouwerij ’t Meuleneind uit Hoeven.
Door: Victor van den Bergh
Hoe ben je begonnen met de brouwerij?
“Vroeger leefde ik op een boerderij en daar werden gerst, tarwe en andere graansoorten verbouwd en dat ging dan naar een coöperatie. Dat was allemaal prima, maar ik had altijd het idee dat zoiets anders moest kunnen, dat je iets moet proberen te verbouwen wat mensen ook graag willen hebben. Als dat alleen graan is, is dat (nog) geen aantrekkelijk product. Daarna is het een poosje gaan sluimeren en heb ik het links laten liggen. Ik ging aan de slag bij de inkoop van staal, dus dat was echt iets héél anders.”
Wat wist je hiervoor van bierbrouwen?
“Eigenlijk vrij weinig. Ik was natuurlijk wel een liefhebber van bier, maar het brouwproces an sich, daar had ik niet veel ideeën over. Dat is pas na 2014 gekomen. Toen kreeg ik voor het eerst een bierpakket. Daar zat een blik in met extracten, water, suiker, gisten, noem maar op. En dan krijg je opeens iets wat op bier lijkt. Daar word je na een eerste poging brouwen niet enthousiast van, maar het wekte wél mijn interesse. We zijn vervolgens op internet gaan zoeken naar meer informatie, want op dat moment hadden we nog nooit bier gebrouwen. Daar werden we helaas ook niet wijzer van, dus hebben we na een tijdje contact gezocht met De Roerstok, een amateur-bierbrouwersvereniging in Tilburg. Daar deden we cursussen en kwamen we in contact met mensen die dezelfde hobby hebben. Langzaam maar zeker begin je het te begrijpen en denk je bij jezelf ‘ah, werkt dat zo en hoe doe jij dat?’ Dan ga je proefbrouwsels maken en kom je met wat probeerseltjes. En opeens heb je een recept waarvan je zegt ‘dat is goed te doen’. Op het moment dat het dan zover is komt je op een kruispunt waarbij je denkt ‘wat ga je doen?’ Blijf ik dit doen als hobby voor vrienden en familie, of ga je er serieus werk van maken?’”
“Het is als een virus gegaan. Het laat niet meer los en ik ben ook niet van plan mijn gezin ervan te genezen!”
En we weten inmiddels welke keuze er is gemaakt.
“Eind 2016 hebben we de stap gezet tot het maken van een charge. Toen hebben we gezegd: ‘als het allemaal met verkopen leuk gaat, dan is het mooi, en anders hebben we met de Kerst nog genoeg om te drinken.’ Dat werkt ook motiverend. We zijn in contact gekomen met een aantal kleinere brouwerijen die tussen de 500 en de 2000 liter brouwen. Toen hebben we tegen elkaar gezegd: ‘oké, wat gaan we doen?’ Apparatuur kopen is in het begin lastig, omdat je nog geen volume hebt. Dan kom je bij een kip of het ei-systeem, waar is het begin van de puzzel? We zijn uiteindelijk als huurbrouwerij gestart en bezig geweest met recepten brouwen, totdat we voldoende verkooppunten en afzet hadden. Daarna zijn we echt begonnen met de serieuze investeringen.”
Werpt dat haar vruchten al af?
“Op dit moment hebben we ongeveer 80 verkooppunten, waaronder restaurants, cafés, slijterijen en verschillende streekwinkels. Dat doen we allemaal vrij regionaal in een straal van zo’n 40 kilometer.”
Hoe zijn jullie er als gezin ingerold?
“Ik heb absoluut niemand gepusht of gedwongen om ergens in mee te gaan. We zijn eerst met z’n allen gaan bedenken waar we gaan verkopen en daarna rolde de taakverdeling er vanzelf uit. Het is een logisch gevolg van de capaciteiten die we als gezin hebben. Maar er is geen moment geweest dat je formeel de vraag gaat stellen of ze mee willen doen. Het is als een virus gegaan, het laat niet meer los en ik ben ook niet van plan mijn gezin ervan te genezen!”
Hoe is de taakverdeling binnen het gezin?
“We doen het met het gezin. Mijn zoon doet de verkoop, mijn dochter regelt alles op internet en social media, mijn vrouw doet de administratie en ik maak me druk met het testen haha.”
Wel een liefhebber van andere alcoholische dranken?
“Wijn wel en een likeurtje op zijn tijd gaat er ook in, maar whisky en dergelijke is niet aan mij besteedt.”
Wat waren de grootste obstakels tijdens het starten van de brouwerij?
“De grootste hobbel was vooral op emotioneel vlak het moment dat je een volledige charge doet uit een hobby van 50 euro per maand. En nu doe je opeens investeringen van 2- à 3000 euro! Daar zitten wel risico’s aan. Het moment dat je je bij de KvK moet inschrijven, dan wordt het opeens officieel.”
“Leuk als het nageslacht het voortzet, maar het is volledig hun eigen beslissing”
Heb je er weleens spijt van gehad of het niet meer zien zitten?
“Nee, zo zit ik niet in elkaar. Ik ben niet van het achterom kijken en ‘had ik maar dit, had ik maar dat’. Ik zal je zeggen, ooit had ik een collega en die zei ‘als mijn tante kloten had, dan was het m’n oom geweest.’ Daarmee wil hij zeggen dat je niet in als, als moet denken. Sommige dingen zijn gewoon zo.”
Noord-Brabant is enkele maanden geleden uitgeroepen tot ‘bierprovincie van Nederland’. Merk jij dat ook?
“Het is zo dat er in Noord-Brabant de laatste jaren veel brouwerijen zijn gekomen, nu in totaal 113! Voor een provincie is dat heel veel, maar het hoort ook wel bij de Brabantse cultuur. Het levensgenieten, de passie voor ambacht.”
Ben je bang voor de enorme concurrentie?
“Nee eigenlijk niet. Kijk, iedereen doet zijn eigen ding. Dat is met bier of speciaalbier en dat vind je lekker of je bent er geen fan van. Elke brouwerij heeft zijn eigen specialiteit. En qua concurrentie kijken we vooral naar onszelf, wat we kunnen verkopen en wat je doet met de feedback die je daarop krijgt. En verder is het alleen maar fijn dat het fenomeen bier zoveel aandacht krijgt.”
Zitten jullie vaak in elkaars vaarwater?
“Tuurlijk gebeurt dat weleens tijdens een horecagelegenheid die bijvoorbeeld van bier willen overstappen. Daar moet je ook geen groot drama van maken. Maar met bierfestivals – en daar zijn er hier nogal wat van – zie je elkaar geregeld en dan staan we samen met elkaar een beetje te dollen. Er zijn onderling geen kwade bedoelingen.”
Wat is de gedachte achter het etiket?
“We zijn op dit logo gekomen, omdat je dingen in een bepaalde hoedanigheid ziet als je wel of geen bier op hebt. Als je ons bier drinkt wordt de wereld een stukje mooier. Zo zie je je vrouw aan voor een oudere dame, en met een paar biertjes is ze toch een aardig stukje opgeknapt haha!”
Wat zijn de toekomstplannen voor brouwerij ’t Meuleneind?
“Er is geen langere termijnvisie tot 2025, maar dit jaar zijn we nieuwe bieren aan het ontwikkelen. Denk aan Spaanse peperbier en een Radler waarmee we vergevorderd zijn. Verder zijn we in de weer met fruitbier, met kersen en pruimen en we zijn druk in de weer met ‘pine ale’. Je ziet de laatste tijd bier in combinatie met eikenhout en in plaats daarvan hebben wij gekozen voor dennenhout. Dennenhout heeft een positief effect op de zoetheid van het bier. De dennentoppen moet je alleen oogsten in juni als ze in bloei staan. Dan haal je het uiterste topje eraf, want daar zitten zoete stoffen aan die het bier een positieve bijdrage leveren.”
En als je met pensioen gaat, nemen de kinderen het dan over?
“Ik ben nu 56 jaar en zolang ik er zin in heb ga ik lekker door. Je moet er vooral plezier in hebben en dat ook uitstralen, daarna moeten de kinderen kijken of zij er schik in hebben om het over te nemen. Dat is een droom, maar er zit geen dwangmatigheid in. Zoiets moet ook met plezier beleefd worden. Maar als zij dat anders zien, moeten ze het ook op een andere manier organiseren. Leuk als het nageslacht het voortzet, maar het is volledig hun eigen beslissing.”
Benieuwd naar eerdere interviews van ‘Leven in de Brouwerij’? Bekijk dan ons volledige overzicht.
Heeft dit bericht jouw leven verrijkt en kun je niet wachten om het met je vrienden te delen? Gebruik dan snel één van de deelknoppen hieronder!