Wie meer dan eens een film opzet krijgt in veel gevallen een standaard verhaallijn voorgeschoteld: je hebt een duidelijke held, een nóg duidelijkere slechterik, zij nemen het tegen elkaar op en uiteindelijke wint de held en gaat die er met de mooie vrouw vandoor. Het kan echter ook anders. Soms heb je van die films waarbij er geen duidelijkheid is of de hoofdpersoon goed of slecht is en zijn daden verantwoord kunnen worden. Vrijmibro heeft het hier over de antiheld en legt jou uit waar een goede antiheld aan moet voldoen.
Betekenis antiheld
Allereerst moet een antiheld de hoofdpersoon van een film zijn. Het verhaal moet om hem draaien en we volgen diegene in de keuzes die ze gaandeweg moeten maken. Daarnaast is het van belang dat we als publiek empathie voor dit personage moeten hebben. Zijn (of haar) daden zijn weliswaar verre van goed, maar in hun wereld moet het kloppen en voor zichzelf te rechtvaardigen zijn, ook al is dit niet volgens de letter van de wet. Het is ideaal wanneer hij als een goed persoon begint, maar gaandeweg het verhaal zich steeds dieper in de problemen werkt.
In het verlengde van de empathie is het ook belangrijk dat hij niet per se aardig moet zijn en over een schoon geweten beschikt. Wel zijn er karaktertrekken die erop wijzen dat het een aardig persoon is, zoals beleefdheid en werklust. We willen daardoor diep van binnen dat hij slaagt in hun missie, terwijl we ons ervan bewust zijn dat zijn daden allesbehalve goed zijn. We hebben begrip voor de redenering achter zijn keuzes.
Voorbeelden antihelden
Travis Bickle – Taxi Driver (1976)
Het is niet moeilijk om een oorlogsveteraan het voordeel van de twijfel te geven. In het geval van Travis Bickle (Robert de Niro) is het echter anders. Hij heeft de meest bizarre trekken, maar doordat hij er zelf niet om geeft vinden we hem ook weer cool. Zijn gedachtes en keuzes worden steeds gekker en hoewel hij op het einde wordt neergezet als een held, vindt hij het zelf (terecht) van niet.
Michael Corleone – The Godfather (1972)
Michael (Al Pacino) weet zelf als geen ander dat het fout is wat hij doet. In het begin van de film, voordat hij actief onderdeel wordt van de familie zegt hij zelf dat het een smerige business is en er vandaan wil blijven. Toch wordt hij er langzaam maar zeker in gezogen en met alles wat er in de tussentijd gebeurd, kunnen we dat maar al te goed begrijpen. Zijn point of no return? Het onderstaande fragment.
Lou Bloom – Nightcrawler (2014)
Hij moet zich staande houden tussen een moordende concurrentie van cameramannen en dan moet je soms een stapje verder gaan om bij de top te horen. Bij Lou Bloom (Jake Gyllenhaal) zit al een klein steekje los, maar door de grote druk die op hem wordt uitgeoefend, wordt hij tot steeds extremere acties gedwongen. Het levert niet alleen empathie op, maar zelfs een stukje medelijden, terwijl je heel goed weet dat hij zelf hiervoor verantwoordelijk is.
Het begrip antiheld hebben we op deze manier hopelijk goed behandeld, maar het is ook heerlijk om te kijken naar de grootste slechteriken in films aller tijden. Daarvoor moet je onze lijst hier bekijken!
Heeft dit bericht jouw leven verrijkt en kun je niet wachten om het met je vrienden te delen? Gebruik dan snel één van de deelknoppen hieronder!